Είναι τα Κύθηρα, από το "κεύδω τον Έρωτα", εκεί που γεννήθηκε η Αφροδίτη, ένα μεγάλο νησί, που αγκαλιάζει το αρχαιότερο λιμάνι της Ανατολικής Μεσογείου: τον Αβλέμονα ή Αυλαίμονα. Είναι ο Αυλέμονας, που είτε Ευλίμενος είτε έξω από το βλέμμα είναι το ωραιότερο ψαροχώρι που είδα στη ζωή μου.
Ένας τόπος φιλόξενος για τους Φοίνικες, που από εδώ ξεκίνησαν με τη πορφύρα τους. Για τους Μινωίτες Κρήτες, που εδώ έστησαν τη πρώτη τους αποικία. Για τους λιγοστούς μόνιμους κατοίκους του, για τους τουρίστες και επισκέπτες του που δεν τον αφήνουν ποτέ ήσυχο, αφού είναι το πρώτο μέρος του νησιού που γεμίζει και το τελευταίο που αδειάζει τα καλοκαίρια. Έχει ο Αυλαίμονας δύο μικρά λιμανάκια: την «πισίνα» στο κέντρο του, τόσο ήρεμη είναι η θάλασσα εδώ και το πίσω λιμανάκι στα πόδια του σπιτιού με το ηλιακό ρολόι, που υπήρξε Προξενείο της Αυστροουγγαρίας.
Στα δυο άκρα του στέκονται φρουροί το Βενετσιάνικο Καστέλο και η Βαρδιόλα. Στα παράλιά του δένουν σκάφη και ψαρόβαρκες και ο κάθε επισκέπτης μπορεί να χαρεί και να απολαύσει μια όμορφη βόλτα από το ένα άκρο στο άλλο. Να σταθεί δίπλα στο Καστέλο και να αγναντέψει καθισμένος στο παγκάκι το πέλαγος, να ακολουθήσει τη γραμμή των Αντικυθήρων και στο βάθος τα βουνά της Κρήτης. Να περπατήσει στο μήκος όλης της βόλτας και σαν φτάσει στη Βαρδιόλα και τη θαυμάσει για το υπέροχο χτίσιμό της, να κάνει μία στάση στο «Αραχτοπωλείο» για να γευτεί τη μοναδική σε γεύση σοκολατόπιτα της κυρίας Τασίας, με παγωτό ή κάποιο από τα πολλά κοκτέιλς που σερβίρει. Επί 15 χρόνια, το μπαράκι γεμίζει τα απογεύματα και τις νύχτες με μουσικές υπέροχες καθώς και ζωντανή μουσική από πολύ ξεχωριστές μπάντες, ενώ ο ιδιοκτήτης του ο Σταύρος έχει γίνει θρύλος.
Όμως τον σημερινό Αυλέμονα τον έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο ο «Σωτήρης», με τους αστακούς και τα ψάρια του.
Ο άνθρωπος που ξέρει τη τέχνη του σωστού ψαριού όσο κανένας άλλος στο νησί και κάνει αυτή τη δουλειά για σχεδόν 40 χρόνια.
Όταν με ρωτούν οι τουρίστες που θα φάνε ψάρι, απαντώ:
- Εκεί που τρώω εγώ και η οικογένειά μου!
Αν μιλάμε δε για αστακομακαρονάδα, θα πω απλά ότι ακόμα και αν δεν αντέχω, θα την τελειώσω, γιατί την επομένη θα έχω τύψεις για την απόλαυση που έχασα.
Η «Ψωμολαδέα Ο.Ε.» είναι το τρίτο διαφορετικό σημείο του Αυλέμονα.
Όταν αποφάσισα να στήσω ένα εστιατόριο στο αγαπημένο μου ψαροχώρι, είχα στόχο να δημιουργήσω κάτι που δεν υπήρχε και που θα συμπλήρωνε την εικόνα. Ένα εστιατόριο διαφορετικό σε διακόσμηση, αλλά και σε γεύσεις μεσογειακές και ελληνικές, που θα μπορούσε να τις ανανεώνει συχνά.
Το παλιότερο σε ηλικία κτήριο, η παλιά μπακαλοταβέρνα μετατράπηκε ολόκληρο στη σημερινή κουζίνα του ρεστωράν, που πήρε το όνομά του από τη κυθηραϊκή σαλάτα, που η βάση της είναι τα γνωστά αφράτα λαδοπαξίμαδα που παράγονται στο νησί.
Ο χώρος που φιλοξενεί τους πελάτες απλώνεται από το σημείο πάνω από τη θάλασσα κάτω από μια μεγάλη ομπρέλα, συνεχίζει με τραπέζια μπροστά στο μαγαζί, μέσα την αυλή κάτω από τη πέργκολα και τελειώνει στο κηπάκι.
Φέτος, ο νέος σεφ ο Ισίδωρος Λυγνός άφησε τη Σαντορίνη και ήρθε αποφασισμένος να κατακτήσει και τα Κύθηρα.
Ένας νέος άνθρωπος που έδειξε πως απλές λέξεις όπως Τηγανιά Κοτόπουλου και Τηγανιά Χοιρινού μπορούν να κρύβουν πανδαισία γεύσεων και μυρωδιών ή πως τα Ριζότα μπορούν να γίνουν αγαπημένη συνήθεια, πως η μεγάλη ποικιλία από σαλάτες μπορούν να αναζωογονούν μετά από μια ημέρα στο καυτό ήλιο με φρεσκάδα, χρώματα και λεπτές γεύσεις, πως η πάστα σε πολλές συνταγές κλέβει τη παράσταση, πως τα κυρίως πιάτα κρύβουν εκπλήξεις.
Η πρόκληση ήταν να πατήσουμε με το ένα πόδι στο παρελθόν των εδεσμάτων που κουβαλάμε παραδοσιακά από τα σπίτια μας και με το άλλο στη μοντέρνα άποψη των ραφιναρισμένων πιάτων.
Το καλωσόρισμα γίνεται με εύγεστο ντιπ-παξιμάδι και το κλείσιμο του γεύματος γλυκαίνεται είτε από τη γνωστή Λεμονόπιτα της Ψωμολαδέας είτε από το Cheesecake, με μαρμελάδα χειροποίητη και κέρασμα τη Φατουράδα, το τοπικό κυθηραϊκό λικέρ.
Έχω ακούσει πελάτες να μου λένε ότι είναι θεϊκός ο τόπος μας και όσα βιώνουν μαζί μας και τότε η μόνη απάντηση που μπορώ να δώσω είναι: -Μα αφού βρίσκεστε στη Ζάθεα! Το άλλο όνομα που οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν δώσει στα Κύθηρα και που σημαίνει τόπος θεών. Ίσως τελικά για αυτό και ήταν το νησί της Ουτοπίας, αφού το είχαν καταλάβει οι θεοί.
Δε ξέρω αν όντως το νησί μου είναι όλα αυτά που εγώ βλέπω και θέλω να κάνω τους άλλους να δουν μέσα από τα μάτια μου, αλλά οι Ενετοί έλεγαν για τα Κύθηρα /Τσιρίγο: "El mundo fa en mundo Cerigo fat en otro mundo" που σημαίνει: Όλος ο κόσμος είναι ένας κόσμος, το Τσιρίγο είναι ένας άλλος κόσμος.
Καλήν Αντάμωση λοιπόν στον Αβλέμονα, στα Κύθηρα που θέλουμε να τα βρούμε όλοι…
Η Ελίνα Γαλανοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Πολιτικό Νομικής Διεθνείς Σχέσεις & Ευρωπαϊκές Σπουδές και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Άμστερνταμ, με θέμα την Ευρωπαϊκή Ενοποίηση. Μιλά Αγγλικά, Γαλλικά και Ισπανικά. Εργάστηκε σε χρηματιστηριακή εταιρεία, σε εταιρείες στο χώρο της υγείας και σε μεγάλες εισαγωγικές εταιρείες στο χώρο της μόδας, στον τομέα πωλήσεων και ανάπτυξης. Η κρίση της έδωσε την ευκαιρία να στραφεί στο Τουρισμό. Από το 2010 δραστηριοποιείται στα Κύθηρα, με το ξενώνα της Αλοϊζιάνικα 1768, ενώ αργότερα άνοιξαν με το Συνέταιρό της Α. Σάμιο το ρεστωράν ΨΩΜΟΛΑΔΕΑ Ο.Ε., στον Αυλέμονα. Αγαπά και πιστεύει πολύ στον τουρισμό, ενώ θεωρεί ότι οι διακοπές ειναι ιερό κεφάλαιο στη ζωή του κάθε Επισκέπτη του νησιού της. Θεωρεί τον εαυτό της και νοιώθει Τσιριγώτισσα.
Το Mare Greco ευχαριστεί θερμά την κυρία Ελίνα Γαλανοπούλου
Comments