Κυρία Παπαδοπούλου, ο Ιούλιος Βερν έλεγε ότι: “η θάλασσα είναι το παν, καθώς καλύπτει τα 7/10 της γήινης σφαίρας και ότι η ανάσα της είναι αγνή και υγιεινή. Μία απέραντη έρημος όπου ο άνθρωπος δεν αισθάνεται ποτέ μόνος, γιατί η ζωή στροβιλίζεται από όλες τις πλευρές.” Το συμμερίζεστε;
- Συμμερίζομαι απόλυτα την περιγραφή του Ιούλιου Βερν για την θάλασσα, καθώς είναι πηγή ζωής και μπορεί να χαρίσει ανεπανάληπτες εμπειρίες. Για να κερδίσει όμως κανείς αυτές τις εμπειρίες πρέπει να αγαπήσει τη θάλασσα και το ναυτικό επάγγελμα.
Ποιο ήταν το μεγαλύτερο κίνητρο που σας ώθησε να γίνετε Πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού;
- Η αγάπη μου για την θάλασσα και τα ταξίδια. Η ζωή στη θάλασσα πάντα με γοήτευε - η σκέψη και μόνο να ταξιδεύω από το ένα λιμάνι στο άλλο, να γνωρίζω νέους ανθρώπους, νέες κουλτούρες κέντριζε με ένα μοναδικό τρόπο τη φαντασία μου. Νοιώθω πολύ τυχερή που συνδύασα και τα δύο. Τα ταξίδια και την επαγγελματική αποκατάσταση.
Σας προβλημάτισαν ποτέ τα μεγάλα ταξίδια;
- Όχι δεν με προβλημάτισαν γιατί όσο μεγαλύτερο το ταξίδι τόσο μεγαλύτερες οι εμπειρίες που προσφέρει και κάνει την επιστροφή να είναι πιο χαρούμενη.
Ποιες δυσκολίες και αντιξοότητες κληθήκατε να υπερκεράσετε ως Αξιωματικός του Ε.Ν. στα χρόνια της κρίσης;
- Ως γυναίκα Αξιωματικός σίγουρα αντιμετώπισα κάποιες δυσκολίες που δεν αντιμετωπίζουν οι άνδρες Συνάδελφοι, καθώς μόλις μερικά χρόνια νωρίτερα οι γυναίκες Αξιωματικοί αντιμετωπίζονταν με δυσπιστία από τις ναυτιλιακές εταιρίες.
Με τον καιρό όμως και την επιμονή μου αυτές οι δυσκολίες ξεπεράστηκαν και σε όλα τα πλοία αισθανόμουν ισότιμη με τους άνδρες Συναδέλφους μου.
Γενικότερα, το επάγγελμα του ναυτικού και ειδικότερα του Πλοιάρχου μπορεί να προσφέρει διεξόδους, ακόμη και σε καιρούς κρίσης γι’ αυτούς που ξεχωρίζουν.
Τι θα συστήνατε στους νέους άνδρες και γυναίκες που επιλέγουν να σταδιοδρομήσουν στο ναυτικό επάγγελμα;
- Θα πρέπει να το αγαπήσουν πραγματικά, αν επιθυμούν να καταξιωθούν επαγγελματικά και να γνωρίζουν πως είναι ένα απαιτητικό επάγγελμα. Να θωρακιστούν με υπομονή, να οπλιστούν με επιμονή, να προετοιμαστούν για σκληρή δουλειά κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες. Με βαθειά πίστη σε αυτό που κάνουν σίγουρα θα αντεπεξέλθουν και εν τέλει θα τα καταφέρουν.
Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω κάποιους στίχους του Νίκου Καββαδία από το ποίημα του Mal du depart, που αφιέρωσε στην αδελφή του Ζένια: «Θα πάψω πια για µακρινά ταξίδια να µιλώ· οι φίλοι θα νοµίζουνε πως τα ’χω πια ξεχάσει, κι η µάνα µου, χαρούµενη, θα λέει σ’ όποιον ρωτά: « Ήταν µια λόξα νεανική, µα τώρα έχει περάσει…». Νοσταλγείτε τα ταξίδια σας πάνω στις γέφυρες των πλοίων;
- Η αγάπη για την θάλασσα και η δουλειά στην γέφυρα των πλοίων δεν ξεπερνιέται εύκολα… Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό γιατί με την θέση που έχω τώρα στην εταιρία που εργάζομαι έχω την ευκαιρία να ταξιδεύω πολύ συχνά με τα πλοία και να περνάω αρκετό καιρό πάνω στις αγαπημένες μου γέφυρες.
Κυρία Παπαδοπούλου, είστε η πρώτη γυναίκα Αξιωματικός Ε.Ν., που αναλαμβάνει να εκπροσωπήσει τους Συναδέλφους της στο Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού (Π.Ε.Π.Ε.Ν.). Ποιο ηθικό και συναισθηματικό φορτίο φέρει η νέα σας ιδιότητα;
- Θεωρώ ότι είναι μεγάλη τιμή για μένα να είμαι η πρώτη γυναίκα που εκλέγεται στο Διοικητικό Συμβούλιο της Π.Ε.Π.Ε.Ν. και νοιώθω ότι έχω μεγάλη υποχρέωση απέναντι σε όλους τους Συναδέλφους που με εξέλεξαν να τους εκπροσωπήσω.
Ειδικότερα θα ήθελα να βοηθήσω περισσότερο τις γυναίκες Συναδέλφους, που λόγω της ιδιομορφίας του επαγγέλματος αντιμετωπίζουν περισσότερες δυσκολίες.
Όμως θεωρώ ότι γενικότερα η συνεισφορά των Αξιωματικών και των Πλοιάρχων του Ε.Ν. πρέπει να προβληθεί και να αναδειχθεί στην Ελληνική κοινωνία.
Ποιο είναι το όραμά σας για τις ελληνικές Ακαδημίες του Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ);
- Η εκπαίδευση είναι η αρχή των πάντων - για οποιοδήποτε επάγγελμα- και ειδικότερα για το τόσο απαιτητικό επάγγελμα του Πλοιάρχου.
Θεωρώ ότι οι Σχολές προκειμένου να εναρμονιστούν με αυτές των υπολοίπων κρατών - μελών της Ε.Ε θα πρέπει να αναβαθμιστούν άμεσα, τόσο σε ό,τι αφορά στην ύλη που διδάσκεται όσο και στις υλικοτεχνικές υποδομές, ώστε να συμπεριλάβουν τις αλματώδεις προόδους της τεχνολογίας και παράλληλα να διατηρήσουν την εμπειρία της ναυτικής τέχνης που έχει αποκτηθεί επί σειρά δεκαετιών πάνω στα πλοία.
Διανύουμε την εποχή των “drones” και των “driverless cars”. Ο αυτοματισμός αποτελεί στοιχείο της καθημερινότητας της σύγχρονης πραγματικότητας. Στο άρθρο του Ralph Jennings στο Forbes 19/3/2018, διαβάσαμε ότι «οι Ευρωπαίοι προγραμματιστές δουλεύουν πάνω στην τεχνολογία που θα κάνει τα πλοία χωρίς καπετάνιο να μοιάζουν συνηθισμένα μέχρι το 2030. Πόσο προκλητική φαντάζει η ψηφιακή εποχή της διασυνδεδεμένης τεχνολογίας, των αυτόνομων και τηλεκατευθυνόμενων πλοίων, όταν έχουμε ταυτίσει - σε ένα δεσμό άρρηκτο - το κάθε πλοίο με τον Πλοίαρχό του και το πλήρωμά του;
- Σίγουρα στην εποχή μας η τεχνολογία έχει προχωρήσει σημαντικά και οι αυτοματισμοί έχουν μπει και στα πλοία. Θεωρώ όμως ότι μέχρι να φτάσουμε στο σημείο των πλοίων χωρίς Πλοίαρχο και πληρώματα θα περάσει αρκετός καιρός ακόμη, καθώς θα πρέπει να επιλυθούν μια σειρά θεμάτων που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια, και το νομικό πλαίσιο λειτουργίας, διότι όπως γνωρίζετε μέχρι τώρα ο Πλοίαρχος είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια και την τήρηση των εκάστοτε απαιτήσεων που αφορούν στο πλοίο του.
Κυρία Παπαδοπούλου, σας ευχαριστώ θερμά!
Αποφοίτησα από τη Σχολή Εμπορικού Ναυτικού Ασπροπύργου, την εποχή κατά την οποία μόνο στην συγκεκριμένη Σχολή μπορούσαν να φοιτήσουν οι γυναίκες.
Το πρώτο πλοίο με το οποίο ταξίδεψα - σαν δόκιμος πλοίαρχος - ήταν το επιβατηγό - οχηματαγωγό «Πορτοκαλί ΝΑΞΟΣ» της Ελληνικής Ακτοπλοΐας, που πραγματοποιούσε πλόες στην άγονη γραμμή των Κυκλάδων.
Εν συνεχεία, ταξίδεψα με τα επιβατηγά - οχηματαγωγά πλοία «ΙΑΛΥΣΣΟΣ» της ΔΑΝΕ, «ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΕΞΠΡΕΣ» της ARKADIA LINES έως τη στιγμή που απέκτησα το δίπλωμα Ανθ/ρχου και εργάστηκα σε Ελληνικά πλοία ως Αξιωματικός Γέφυρας.
Θήτευσα στα κρουαζιερόπλοια «ΛΑ ΠΑΛΜΑ» και «THESSALONIKI», τα οποία εκτελούσαν διεθνείς πλόες.
Μετά την πάροδο 3 ετών επέστρεψα στην ακτοπλοΐα για 7 έτη: στην G.A. Ferries στα επιβατηγά – οχηματαγωγά πλοία «ΜΑΡΙΝΑ», «ΜΙΛΕΝΑ» και στο οχηματαγωγό «ΝΙΚΟΛΑΣ Α.».
Ήθελα όμως κάτι καλύτερο παίρνοντας το δίπλωμα του Πλοιάρχου: έτσι ήρθα στην Celestyal ως επιθεωρητής ασφαλείας και αυτό γιατί με τη θέση αυτή θα μπορούσα να ταξιδεύω πολύ συχνά σε μέρη μακρινά και να περνώ αρκετό καιρό στις γέφυρες των πλοίων.
Είναι πολύ σημαντικό το ότι βρίσκομαι σε μια εταιρεία που με στηρίζει και γι’ αυτό της είμαι πιστή δεκατρία χρόνια τώρα.
Φεβρουάριος 2020